टेबल आणि खुर्चीने दावे लावलेत माझ्यावर
मातोश्रींच्या कोर्टापुढे व्हायचंय मला उद्या हजर ॥
शाबीत झाले गुन्हे तर शिक्षा होते फार मोठी
न्यायाधीशाची शिक्षा म्हणजे पाठीत बसते जोरात काठी ॥
खरं म्हणजे, त्यांनी सुद्धा तक्रार केली अनेकदा
त्यांच्याकडे हसून, मीच दुर्लक्ष केले कित्येकदा ॥
टेबल म्हणे, " डोके टेकून झोपतो माझ्या अंगावर "
दिवा तस्साच जळत असतो खोळंबून भिंतीवर ॥
अभ्यासाला कंटाळल्यावर मुठी आपटतो माझ्यावर
सगळा राग अभ्यासाचा उगाच काढतो पुस्तकावर ॥
रागाच्या भरात हा फाडून टाकतो वह्यांची पाने
गदागदा हालवून मला खिळखिळे केले याने ॥
तुटलेला हात दाखवीत खुर्ची रडत म्हणाली,
" हातावर बसून बसून माझी याने दैना केली " ॥
दोनच पायावर उभे केले मला कित्येकदा याने
अंग नाही कद्धी पुसले माखलेले धुळीने ॥
कद्धी नाही घातली माझ्या अंगावरती झूल
नाही ठेवले टेबलावरती कद्धी सुंदर फुल ॥
आमचा अस्सा छळ करून, अभ्यास याने केलाच नाही
शिक्षा ह्याला व्हायलाच पाहिजे, त्या शिवाय इलाज नाही ॥
आता मात्र माझी, चांगलीच गाळण उडाली
रागीट मुद्रा आईची समोर दिसू लागली ॥
ठरवून टाकले मनाशी, नको रे बाबा मार खाणे
अभ्यास पूर्ण केल्याशिवाय नाही आता झोप घेणे ॥
टेबल खुर्चीला दावे आता काढून टाकण्यास विनवतो
पहिला नंबर मिळवण्याच्या तयारीलाच लागतो ॥
कवयित्री: कै. गीता गोपाळ जोगदंड
श्री.विनायक रानडे ह्यांची मोठी बहीण कै.गीता गोपाळ जोगदंड ह्यांनी केलेल्या कवितांचा शब्दवैभव हा काव्य संग्रह १९९९ मध्ये प्रकाशित झाला होता, त्यातील हे एक छानसे बालगीत.
Print Page
मातोश्रींच्या कोर्टापुढे व्हायचंय मला उद्या हजर ॥
शाबीत झाले गुन्हे तर शिक्षा होते फार मोठी
न्यायाधीशाची शिक्षा म्हणजे पाठीत बसते जोरात काठी ॥
खरं म्हणजे, त्यांनी सुद्धा तक्रार केली अनेकदा
त्यांच्याकडे हसून, मीच दुर्लक्ष केले कित्येकदा ॥
टेबल म्हणे, " डोके टेकून झोपतो माझ्या अंगावर "
दिवा तस्साच जळत असतो खोळंबून भिंतीवर ॥
अभ्यासाला कंटाळल्यावर मुठी आपटतो माझ्यावर
सगळा राग अभ्यासाचा उगाच काढतो पुस्तकावर ॥
रागाच्या भरात हा फाडून टाकतो वह्यांची पाने
गदागदा हालवून मला खिळखिळे केले याने ॥
तुटलेला हात दाखवीत खुर्ची रडत म्हणाली,
" हातावर बसून बसून माझी याने दैना केली " ॥
दोनच पायावर उभे केले मला कित्येकदा याने
अंग नाही कद्धी पुसले माखलेले धुळीने ॥
कद्धी नाही घातली माझ्या अंगावरती झूल
नाही ठेवले टेबलावरती कद्धी सुंदर फुल ॥
आमचा अस्सा छळ करून, अभ्यास याने केलाच नाही
शिक्षा ह्याला व्हायलाच पाहिजे, त्या शिवाय इलाज नाही ॥
आता मात्र माझी, चांगलीच गाळण उडाली
रागीट मुद्रा आईची समोर दिसू लागली ॥
ठरवून टाकले मनाशी, नको रे बाबा मार खाणे
अभ्यास पूर्ण केल्याशिवाय नाही आता झोप घेणे ॥
टेबल खुर्चीला दावे आता काढून टाकण्यास विनवतो
पहिला नंबर मिळवण्याच्या तयारीलाच लागतो ॥
कवयित्री: कै. गीता गोपाळ जोगदंड
श्री.विनायक रानडे ह्यांची मोठी बहीण कै.गीता गोपाळ जोगदंड ह्यांनी केलेल्या कवितांचा शब्दवैभव हा काव्य संग्रह १९९९ मध्ये प्रकाशित झाला होता, त्यातील हे एक छानसे बालगीत.
२ टिप्पण्या:
खूप मजेशीर कविता आहे.
मस्त बडबडगीत.
सुधीर कांदळकर
टिप्पणी पोस्ट करा